Eadem nunc mea adversum te oratio est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Duo Reges: constructio interrete. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Bork Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus?

Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Qui est in parvis malis. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Suo genere perveniant ad extremum; Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Odium autem et invidiam facile vitabis. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Bork Si enim ad populum me vocas, eum. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Nemo igitur esse beatus potest. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?

Magna laus.: Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
In schola desinis.: Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.
Bork: Equidem, sed audistine modo de Carneade?
Sed nimis multa.: In schola desinis.
Bork: Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Qui convenit?: Qualem igitur hominem natura inchoavit?
Sed ad illum redeo.: Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?
Contineo me ab exemplis.
Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.

Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse
et tuas cogitationes et studia perspexeris;

De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum
depravata sint, ait optime iudicari.

Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat?
Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.