Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Non est igitur voluptas bonum. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Duo Reges: constructio interrete. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Dat enim intervalla et relaxat.

Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet. Hoc est non dividere, sed frangere. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Quis Aristidem non mortuum diligit? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;
Summus dolor plures dies manere non potest?

Sed videbimus.: Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Inquit, dasne adolescenti veniam?: Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
Quid Zeno?: Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?
Bork: Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.
Immo videri fortasse.: Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.
Immo videri fortasse.: Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
Bork: De maximma autem re eodem modo, divina mente atque natura mundum universum et eius maxima partis administrari.

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
Si id dicis, vicimus.
Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest;

Istud quidem, inquam, optime dicis, sed quaero nonne tibi
faciendum idem sit nihil dicenti bonum, quod non rectum
honestumque sit, reliquarum rerum discrimen omne tollenti.

Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;

Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? An hoc usque quaque, aliter in vita? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quid enim possumus hoc agere divinius? Respondeat totidem verbis.

Peccata autem partim esse tolerabilia, partim nullo modo, propterea quod alia peccata plures, alia pauciores quasi numeros officii praeterirent.