Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Duo Reges: constructio interrete. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.

Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Bork Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Bork

Sed nimis multa.

Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?

Bork

Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?

Hic ambiguo ludimur.

Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?

Stoicos roga.

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

• Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?
• Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
• Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.

Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.

At enim, quem ad modum tute dicebas, negat Epicurus
diuturnitatem quidem temporis ad beate vivendum aliquid
afferre, nec minorem voluptatem percipi in brevitate
temporis, quam si illa sit sempiterna.

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Consequens enim est et post oritur, ut dixi.

Recte, inquit, intellegis. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

1. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.
2. Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.