Dici enim nihil potest verius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Nec tamen exprimi verbum e verbo necesse erit, ut
interpretes indiserti solent, cum sit verbum, quod idem
declaret, magis usitatum.

Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne
minus amicos quam se ipsos diligant.

Et non ex maxima parte de tota iudicabis?
Sed haec in pueris;
Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?
Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Nihil enim hoc differt.: Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Tu quidem reddes;: Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Reguli reiciendam;: Bonum liberi: misera orbitas.
Bork: Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit;

Qua exposita scire cupio quae causa sit, cur Zeno ab hac antiqua constitutione desciverit, quidnam horum ab eo non sit probatum;

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Non laboro, inquit, de nomine. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.
At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.
Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.