Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
Sed in ceteris artibus cum dicitur artificiose, posterum quodam modo et consequens putandum est, quod illi §pigennhmatikÒn appellant;
Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Epicurei num desistunt de isdem, de quibus et ab Epicuro
scriptum est et ab antiquis, ad arbitrium suum scribere?

Et quod est munus, quod opus sapientiae?

At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

An hoc usque quaque, aliter in vita? Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. At certe gravius. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.

Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.

Duo Reges: constructio interrete.

Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Certe non potest.

Hoc non est positum in nostra actione.
Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.
Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.
Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est.
Sed fac ista esse non inportuna;

Sed haec omittamus;: Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
Quo modo?: Haec igitur Epicuri non probo, inquam.
Quonam, inquit, modo?: Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate.
Bork: Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?