Quae est igitur causa istarum angustiarum?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Hoc non est positum in nostra actione. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Bork Duo Reges: constructio interrete. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum?
Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
Haec dicuntur inconstantissime.
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

Ergo in eadem voluptate eum, qui alteri misceat mulsum ipse
non sitiens, et eum, qui illud sitiens bibat?

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate
dominante.

Is enim percontando atque interrogando elicere solebat eorum opiniones, quibuscum disserebat, ut ad ea, quae ii respondissent, si quid videretur, diceret.

At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;
Si longus, levis;
Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.
Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Si longus, levis. Ratio quidem vestra sic cogit. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Graccho, eius fere, aequalí? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Suo genere perveniant ad extremum; Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Recte, inquit, intellegis. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Sed hoc sane concedamus.

Recte, inquit, intellegis.: Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Bork: Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
Bork: Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes.
Praeclare hoc quidem.: Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus.